Ve Biz Arlandık...

Sonbahar ruhsuzluğundan kurtulmuş

İlkbahar yağmuruyla yıkandık…

Yarendin,yardan düştük..

Düştüğümüz an,

Şeb-i Aruz’a uluşma ümidiyle

Kimsesiz kalma endişesiyle

Ve de tüm mukaddes seslerin cümlesinde;

Acı, yoldaş oldu,

Dost, candaş oldu

Zatım yardan oldu…

Yıkılmadık, toparlandık…

Toprak koktu yolumuz…

Muhtaç kaldık hayaya…

Çiçekler güldü gözleriyle sema’ya…

Ve biz yıkandık,

                          Düştük,

                                       Kimsesizdik,

                                                            Toparlandık…

Ve biz…

Ve biz…

Arlandık…

Sözkan