Nolan’ın Batman’i

 

“Neden düşeriz Bruce, tekrar ayağa kalkmayı öğrenebilmek için. “ diyor Thomas Wayne, Bruce Wayne’in babası.

Küçük yaşta annesi ve babasının ölümüne şahit olan, intikamını ise yaşadığı, ailesinden emanet bildiği şehre adalet getirip memleketlilerini korkularından arındırmak ve huzurlu kılmak olarak almaya yemin etmiş bir çocuk.

Kendini suikastçılar birliği denilen birliğe girmek için dağ, tepe, yaz kış demeden yollara atan Bruce, aldığı eğitimlerden sonra ustası Ra’s Al Ghul’dan edindiği öğretilerle en büyük korkusu olan karanlığın ve yarasaların kendisi olmuştur.

Sonrasında ise ustasının onun şehrine kendi usulünce adalet getireceğini öğrenince ustasına karşı gelmiş ve birliğin anasını ağlatmıştır. Şehrine dönüp gündüzleri zengin züppe gece ise yarasa kostümüyle kötülerle savaşan bir uçak, bir helikopter hatta bir at? (Ne alaka demeyin!) olan Batman Bruce artık adalet dağıtmaya başlar. Adalet yolunda ustasının tekrar karşısına çıkışı ve birlikle mücadelesinin anlatıldığı bu film insana sadece bi süper kahraman filmi değil ayni zamanda hayata dair edinimler edebileceği ve unutamayacağı repliklerle dolu bi yapım, İnsana hayatta ki en büyük korkularını yendiğinde ya da üstüne gidebilme cesaretini gösterdiğinde bir Batman olmasa da kendisi için bir süper kahramana dönüşebileceğine ya da kendimizi en savunmasız en çaresiz hissettiğimiz anlarda durumun neden böyle oluşuna dair içinde geçen küçücük bir replikle “çünkü ayağa kalkmayı öğrenebilmek için. “ bizim bir parçamızı bize anlatan o tonlarca filmlerden biridir.

Evet, hayat zor, evet başımıza beklemediğimiz olumsuzluklar geliyor herkesin bunlara tepkisi farklı, kimi ayağa kalkıp süper kahraman oluyor, kimi ise düştüğü yerde acizce bir süper kahramanın gelip onu kurtarmasını bekliyor. Karar verelim Bruce gibi korkularımızla, acılarımızla ve hatta kendimize mücadele ederek ayağa mi kalkacağız? Yoksa sırt üstü hiç denememenin, korkularımızın altında ezilmenin ağırlığıyla bir hiç mi olacağız?

NOT: Bu belki bir film eleştirisi belki bir film özeti belki de bir filmin insanı etkilediği yönlerin anlatımıdır.

Eren Şahin