Yazmak

Başlamadan önce, insanın nereden başlaması gerektiğini kestirmeye çalışmasıyla, kelimelerin arasında kayboluyorsa yazmaktır. Sadece izin vermeli kaleme sonra oturup izlemeli o alet-i mucizevinin yaptıklarını. Buraya kadar geldik de hala ne yazmalı? İnsana gerçekten bir şeyler yazdıran nedir? Başlamadan önce aklımda harikulade fikirler vardı. Hele birkaç hafta öncesine kadar aklımda kağıda dökemediğim mükemmel taslaklar vardı. Yazmak ertelenmemeli, bence, Allah bilir nice paha biçilemez edebi eser bu yolla, hiç okuyucusuna kavuşmadan yok olmuştur, yazarının beyninde. Kağıtlarda yoktur bu eserler. O halde her bir boş kağıt, var olamamış edebi eserle doludur. İlla edebi midir? Tabi ki değil. Planlar, icatlar, belki bir öğrencinin ödevleri, belki sevgiliye yazılan bir mektup, belki sadece bir karalama yani kısacası bütün yazı işleri. Boştur deyip kağıtları israf etmemeli.

Küçükken, okulda bozuk paraları bir kağıdın arkasına koyup üzerini karalardık. Ortaya paraların kabartmalarıyla kuruş kuruş baskılar çıkardı. Belki de yazmak böyle bir şey. Kalemle zaten var olan şeyleri ortaya çıkarıyoruz. Yazdıkça çoğalıyor baskılar. En gizemliler daima içinde şiir gizleyen kağıtlar. Kitaplarda bu kağıtların anlamlı bir şekilde sıralamasından oluşuyordur belki de. Yazmak boş karalamaktan başka bir şey değil o zaman. Yazılanlara değer verenler biziz, kuruş kuruş. 

"Neden yazılır? Dünya acılı olduğu için yazılır. Duygular taştığı için yazılır. İnsanın kendi zavallılığından sıyrılması çok güç bir işlemdir. Ama insan bu, bir kez bu zavallılıktan sıyrılmaya görsün, o zaman yaşamı kendi egemenliği altına alabilir. İşte böylesi bir egemenlik, bir iki kişiye daha anlatmak için yazılır ya da kendi kendine kanıtlamak için. Çünkü insanın kişisel özgürlüğü, kendi dünyasına egemen olmasıyla başlar. Dünyasına egemen olan insan, acıları coşkuya, bunalımı yaratmaya, sevgisizliği sürekli aşka dönüştürebilir. Ben, dünyaya egemen olmayı edebiyatla öğrendim." Ne güzel bir kadın, Tezer Özlü değil mi? Edebiyatın gamlı prensesi. Ben burada Kafka'yı gördüm. Yazmak Kafka'dır.

MaRealite...