Soylu Gece Sakinleri
Sıkın, acısını çıkartın gecenin
Boşuna mı beyazı siyahla karaladınız
Karaladıkça yaraladınız
Yaraladıkça geceye karıştınız
Korkusu oldunuz gecenin: buz ve kemikçe
Titrer ve silkelenir ve kokar
Korkunç ve korkak
Sabır taşlarından tek gecelik bir mızrak
Saplanır gece merhametinden yoksun
Yirmi yıllık müdavimden söz alırcasına
En dibimizdeki en mukaddesimize uzanırcasına
Dokun ve hapset ve yarala
Anlatın gece sakinleri
Yüreğinizdeki merhem sürmelerinizle çelişmekte
Siz altınsınız nedir bu köhne topraklardan çektiğiniz
Duyduk işittik gece sakinleri
Boşuna mı güneş yüklü gözlerinizi hapsettiniz
kirpiklerinizle geceye
Gece dirilmek için işaret beklemekte
Uslanmaz ve unutkan adımlarınız
Karanlıktan kaçamazsınız-
Sahi neden siyaha beyazla yazmadınız
Gözlerinizi kapattığınızdaki ilk karanlıktan uzak
Yasemin çiçekleri havasında
Şafak ve insan hizasında.
,,,
Sözsahibi...
Hiç yorum yok: