Sevmeyi Sevmek
Sevmek öyle büyük bir erdemdir ki; tüm kötülükler karşısında gelip kaddi bükülür... Diz çöker…
Zannediyorum ki; kim ne zamanda nasıl olursa olsun, sevmeye hep muhtaçtır. Bunun sebebi aslında çok basit. Sevmeye muhtaç olmak yalnızca sevmeyi sevmekten geçiyor…
Bir husus her zaman içimi acıtmış, yüreğimi kor etmiştir benim. Ne kadar bu durumu anlatmak benim için zor olsa da; artık içim içime sığmıyor, artık anlatamıyorum derdimi hiçbir kâğıda, artık hiçbir mürekkep kurumuyor gözyaşlarımdan ötürü… İç dünyamı yansıtamayıpta , yanlış bir şeyler söylersem şayet şimdiden affedin beni…
Bir bakışa tutulur bazen insan. O bakışların derinliğinde yok olur. Her türlü sıkıntıyı o bakışların hatırına, göğsünü gerer, mızraksa mızrak, oksa ok saplanır gerekirse. Ama o yürek öyle sağlamdır ki, sırf o bakışların altında zerre gözyaşı olmasın diye, atmayı bırakır adeta… Çoğu zaman bakışlara bağlanmanın nedeni yalnızca sevmek olmuştur. Sevmek sevmeyi sevmek, hissetmek… Tatlı bir meltem esintisi misali, fırtınaları darmadağın eden o bakışları, benim yüreğimde sizin yüreğinizde gayet iyi bilir…
Sevmeyi Sevmek: Ama bazen o bakışlar öyle azap verir ki insana, cennet zannettiğiniz anlarınız bir bakmışsınız cehennem olmuş… Şairin de dediği gibi;
Bir bakış bir tebessüm biraz nefes
Ya huzur ya azap,ya altından kafes...
Bilemezsin ki bülbülün derdini,
Tutulduğun şey belki de yoktan bir heves...
İşte burada da bahsedildiği gibi, bülbülün tutuklu kaldığı bakışın altından kafes mi huzur mu olduğunu bilemeyiz… Belki de tutulduğu şey cidden bir hevesdir... Ne anlatıyor bu hoyrat adam neler saçmalıyor diyebilirsiniz. Şu noktaya varmak istiyorum şiiri, sevdayı düstur edinmiş gönüldaşlar; insan sever, inanır, güvenir bazı şeylere. Bunu yalnızca hemcins olarak algılamayın. Bir çiçeği sever, solar… Bir resmi sever,yanar… Bir canı sever, kanar… Her şey olabilir. Ama bir abdal misali, şu sözlerle bitirmek istiyorum bu boş satırları…
Mutluluk arıyorsanız, rica ediyorum, sevmeyi sevmeyen hiçbir şeyi sevmeyin...
Sevmeyi sevmeyen hiç kimseyi sevmeyin…
Sevmek öyle büyük bir erdemdir ki; tüm kötülükler karşısında gelip kaddi bükülür... Diz çöker…
Zannediyorum ki; kim ne zamanda nasıl olursa olsun, sevmeye hep muhtaçtır. Bunun sebebi aslında çok basit. Sevmeye muhtaç olmak yalnızca sevmeyi sevmekten geçiyor…
Bir husus her zaman içimi acıtmış, yüreğimi kor etmiştir benim. Ne kadar bu durumu anlatmak benim için zor olsa da; artık içim içime sığmıyor, artık anlatamıyorum derdimi hiçbir kâğıda, artık hiçbir mürekkep kurumuyor gözyaşlarımdan ötürü… İç dünyamı yansıtamayıpta , yanlış bir şeyler söylersem şayet şimdiden affedin beni…
Bir bakışa tutulur bazen insan. O bakışların derinliğinde yok olur. Her türlü sıkıntıyı o bakışların hatırına, göğsünü gerer, mızraksa mızrak, oksa ok saplanır gerekirse. Ama o yürek öyle sağlamdır ki, sırf o bakışların altında zerre gözyaşı olmasın diye, atmayı bırakır adeta… Çoğu zaman bakışlara bağlanmanın nedeni yalnızca sevmek olmuştur. Sevmek sevmeyi sevmek, hissetmek… Tatlı bir meltem esintisi misali, fırtınaları darmadağın eden o bakışları, benim yüreğimde sizin yüreğinizde gayet iyi bilir…
Sevmeyi Sevmek: Ama bazen o bakışlar öyle azap verir ki insana, cennet zannettiğiniz anlarınız bir bakmışsınız cehennem olmuş… Şairin de dediği gibi;
Bir bakış bir tebessüm biraz nefes
Ya huzur ya azap,ya altından kafes...
Bilemezsin ki bülbülün derdini,
Tutulduğun şey belki de yoktan bir heves...
İşte burada da bahsedildiği gibi, bülbülün tutuklu kaldığı bakışın altından kafes mi huzur mu olduğunu bilemeyiz… Belki de tutulduğu şey cidden bir hevesdir... Ne anlatıyor bu hoyrat adam neler saçmalıyor diyebilirsiniz. Şu noktaya varmak istiyorum şiiri, sevdayı düstur edinmiş gönüldaşlar; insan sever, inanır, güvenir bazı şeylere. Bunu yalnızca hemcins olarak algılamayın. Bir çiçeği sever, solar… Bir resmi sever,yanar… Bir canı sever, kanar… Her şey olabilir. Ama bir abdal misali, şu sözlerle bitirmek istiyorum bu boş satırları…
Mutluluk arıyorsanız, rica ediyorum, sevmeyi sevmeyen hiçbir şeyi sevmeyin...
Sevmeyi sevmeyen hiç kimseyi sevmeyin…
Hiç yorum yok: